woensdag 30 augustus 2006

Voetjevrijen op het werk (2)

Ik heb eindelijk het lef gevonden. Vanacht werd ik wakker, en dacht: ik ga het gewoon doen.

Ik zit nu stiekum op mijn werk obox te bekijken. Tegenover mij aan het bureau zit weer het collegatje, dat mij vorigekeer met haar voet in mijn kruis verwende. Ze zit wat lui onderuit, een beetje op haar scherm te turen. Ze heeft vandaag een zwart zomerjurkje aan, dat eigenlijk te koud en te bloot en te kort is voor dit weer. Ik zak ook wat onderuit en trap mijn rechterschoen en sok uit. Met mijn voet zoek ik haar voeten. Ik streel met mijn grote teen langs haar enkels en haar kuiten. Ik zie haar even opkijken, maar dan kijkt ze weer strak naar haar scherm. Ze zakt wel nog iets verder onderuit.

Ik ga met mijn voet langs haar knieën en dijen, steeds verder omhoog. Ik zie haar een beetje rood worden, maar ze blijft strak voor zich uitkijken. Voorzichtig zak ik nog iets verder onderuit en ga nog verder omhoog langs haar dijen. Ik duw mijn voet zachtjes onder haar jurkje in haar kruis. Ze laat een zachte zucht. Ik voel dat ze haar benen iets wijd doet. Dat ziet toch niemand.

Met mijn tenen draai ik zachtjes rondjes over haar slipje, af en toe druk ik iets harder. Mijn collegatje wordt iets roder, en begint een beetje te zuchten. Ze kijkt om zich heen of niemand iets merkt. Dan kijkt ze weer strak voor zicht uit.

Ik voel dat haar slipje nat wordt. Ik druk nu iets harder bij het rondjes draaien. Ik zie haar ogen draaien. Het lukt haar niet meer om strak voor zicht uit te kijken. Haar ademhaling wordt dieper. Ik zie dat haar tepeltjes harder worden en door haar jurkje heenpriemen. Ik krijg zelf ook een knobbel.

Dan begint haar lichaam iets te schikken. Ze probeert zich recht te houden, maar dat lukt niet helemaal meer. Haar ogen heeft ze dichtgeknepen. Met een diepe zucht komt ze klaar. Geschrokken kijkt ze om zich heen. Zou ieand het gezien hebben? Niemand lijkt te reageren.

Ze trekt haar jurkje recht en gaat naar de wc. Ik wordt weggeroepen, en als ik terugkom, blijft dat ze naar huis gegaan is....

vrijdag 25 augustus 2006

Voetjevrijen op het werk

Ik zit nu op m'n werk stiekum deze clan te bekijken. Hopen dat niemand het ziet. Terwijl ik jullie verhaaltjes zit te lezen (heb wel een beetje rode oren) voel ik ineens een voet van de vrouwelijke collega aan het bureau tegenover mij tegen mijn schenen. Ze heeft haar schoenen zeker uitgedaan. Stug zitten we allebei naar ons scherm te kijken. Ze gaat iets onderuitzitten, kennelijk om beter bij mij te kunnen komen. Haar voet gaat omhoog langs mijn knieën, mijn dijen en zoekt mijn kruis. Daaraangekomen begint ze rondjes te draaien tegen de knobbel die ik inmiddels heb. We doen allebei of er niet aan de hand is, maar mijn hoofd wordt steeds roder. Dan kom ik klaar, ik voel mijn sperma mijn broek inlopen. Met een rood hoofd loop ik naar het toilet om mijn broek schoon te maken. Als ik terugkom hoor ik dat mijn collegatje een afspraak buiten de deur heeft. Ik weet niet wat ik tegen haar zou moeten zeggen als ik haar weer zie, maar lekker was het wel...

Een stiekum plekje (1)

Een stiekum plekje (1) (25 augustus 2006)

Iedere ochtend en iedere avond rijd ik met de bus langs carpoolplaats Maarssenbroek. Een gewone parkeerplaats, ingeklemd tussen een weg, een viaduct, een bedrijventerreintje en een flink bosje. En iedere keer als ik dat zie fantaseer ik dat ik daar uitstap en dat daar iemand op mij wacht en dat we dan naar achteren gaan, het bosje in en heerlijk vrijen.

Maar vandaag ging het anders. Ik zat wat te soezen in de bus, na een week hard werken, toen ik wakker schoot omdat een vrouw tegenover me kwam zitten. Ze had kort blond haar, blauwgroene ogen, rode volle lippen. Ze was wat voller, had een strakke, korte, maar niet ordinaire jurk aan, met een diepe decolleté. Ik kon mijn ogen niet van haar afhouden. Ze had iets in die ogen, iets dat twinkelde, dat me in vuur en vlam zette. En die mond, die zoog aan me, alsof ik haar wel moest zoenen. Het was wat krap, onze knieën raakten elkaar. Ze ging verzitten en sloeg haar rechterbeen over haar linker. Heel even zag ik dat ze geen slipje droeg...

Ik voelde iets groeien in mijn broek. Zij zag het ook en keek er heel ontdeugend naar. Ze ging weer verzitten, en gaf me weer heel even inkijk onder haar jurkje. Haar tepeltjes begonnen door haar jurkje heen te priemen. Wat zou ik tegen haar zeggen?

Toen we de bushalte bij de carpoolplaats naderden zei ze: sorry, mag ik er even langs, ik moet er hier uit. Ze stond op, trok haar jurkje strak, pakte haar tas en liep naar de deuren. Schalks keek ze achterom. Met uitnodigende ogen keek ze me aan. Ik was als verlamd...

Volgende keer deel 2.