Telefoonsex (2), het vervolg

Dit verhaal is een vervolg op de verhalen 'In de bus' (15 maart 2006) en 'Eindelijk lente' (17 maart 2006) en 'Telefoonsex' (29 maart/5 april 2006).

'De vrouw uit de bus' (zie verhaal 'In de bus') bleef maar rondspoken in mijn gedachten. Ik zag haar nog levendig voor me, haar blonde haar opgestoken, haar lippen uitdagend gestift, haar boezem goed zichtbaar door een strak truitje met een diepe décolleté, een kort rokje aan en daaronder ... geen slipje (zie verhaal 'Eindelijk lente'). Ik droomde iedere nacht weer de droom die ik op haar voicemail had ingesproken. De droom die telkens eindigde voordat ..., ja voordat wat? Voordat ik tot een hoogtepunt kwam? Of voordat ik dood ging? (zie verhaal 'Telefoonsex'). Ik probeerde nog af en toe of haar telefoonnummer soms weer werd aangesloten, maar de lijn bleef dood.

Drie weken later werd ik ineens midden in de nacht wakker. Ik had mijn mobiel naast mijn bed liggen en die was afgegaan. Ik had een sms-je. Ik keek snel. "Bel mij niet, ik bel jou. Kus, de vrouw uit de bus". Een ander telefoonnummer deze keer. Ik probeerde snel terug te bellen, maar er werd niet opgenomen en de voicemail was niet ingeschakeld. Vanaf dan kreeg ik iedere keer midden in de nacht het zelfde sms-je. En iedere keer als ik terug wilde bellen werd er niet opgenomen en was de voicemail niet ingeschakeld. Ik dacht dat ik gek werd. Ik kwam steeds moeilijker weer in slaap en op het laatst durfde ik ook niet meer te gaan slapen. Overdag op mijn werk begon ik steeds slechter te functioneren. Ik vergat afspraken, zat wazig voor me uit te staren enzovoort.

Op een gegeven moment kwam een vrouwelijke collega bij mijn bureau, dezelfde met wie ik ook laatst op dat terras had gezeten (zie verhaal 'Eindelijk lente'). Ze vroeg me iets, waar ik heb geen idee wat. "Waar zit je toch met je gedachten?", mopperde ze, "Volgens mij heb jij heel zware nachten de laatste tijd". Ze glimlachte dubbelzinnig. Ik antwoordde niet. Ze moest eens weten.

Toen, in één van die zware nachten, ging ineens mijn mobiel. Ik nam op.

"Hoi, met mij", zei de vrouw uit de bus. "Zullen we samen de droom afmaken die je laatst op mijn voicemail hebt ingesproken?" (zie verhaal 'Telefoonsex') Ik stamelde wat, maar kon eigenlijk geen woord uitbrengen. "Ik heb die voicemail opgenomen en draai hem nu heel vaak 's avonds af", zei de vrouw uit de bus. "Ik vind het zo'n lekker verhaal om bij weg te dromen." Langzamerhand kwam ik weer bij bewustzijn. "Ik zal hem eerst voor je afspelen, en zodra hij is afgelopen ga jij verder", zei ze. En ze speelde mijn voicemail af. Vreemd om jezelf zo te horen.

De voicemail met mijn stem begon. "Ik loop in het park mijn hond uit te laten. Halverwege zie ik jou aankomen, met jouw hond. Je vraagt me of je mee mag lopen, want de honden spelen zo leuk met elkaar ..." Het verhaal gaat verder. We lopen samen achter de honden aan het struikgewas in. Ik vraag "Zou je dat wel doen?" Jij zegt, dat je wel van spanning houdt. We lopen te bedenken wat jij zou doen als jij zelf een psychopaat was. We eindigen op de grond. Mijn stem vertelde verder. "Ineens doe je weer een stap naar achter. Doe je broek uit, commandeer je. Ik gehoorzaam. Ga op je rug liggen, commandeer je. Ik gehoorzaam. Mijn pik torent boven mij uit. Jij gaat op mijn knieën boven me zitten en vingert jezelf. Ik wil je op mij trekken. Liggen blijven, commandeer je. Dan laat je jezelf langzaam over mijn pik zakken. Je handen steunen op mijn borst. Heel langzaam ga je op en neer. Je handen gaan weer naar mijn nek, terwijl je steeds harder op en neer danst op mijn pik. Je handen sluiten zich om mijn keel. Ik krijg het benauwd terwijl ik ook mijn pik steeds harder voel kloppen. Ik probeer te schreeuwen, maar dat lukt niet." Daar eindigde mijn droom.

Ik ging zelf verder, de voicemail aanvullend. "Ik raak steeds verder in paniek. Dan, in een uiterste krachtsinspanning weet ik je ineens van mij af te gooien. Ik gooi je op je rug en ga boven op je zitten om je klem te houden. Ik buig me voorover om je armen op de grond vast te drukken. Ik voel me zo ontzettend verward." De vrouw antwoordde: "Ik begin te lachen. Van de stress schrompelt jouw dingetje ineen. Ahh, zeg ik. Ben je zo geschrokken? Stel je voor dat ik echt een psychopaat geweest was. Dan was je in je hoogtepunt gebleven."

Ik antwoordde: "Ik laat mezelf met een zucht voorover over je heen vallen. Maar dan merk ik dat mijn mond jouw mond vindt en we beginnen te zoenen." De vrouw: "Mijn tong in jouw mond, mijn handen op jouw rug. Langzaam voel ik dat er weer leven in jouw pik ontstaat. Laat me je proeven, ik wil je proeven." Ik: "Ik richt me weer op en ga op je borsten zitten. Mijn pik staat naar voren en jij probeert eraan te sabbelen, maar kunt er net niet bij komen". De vrouw: "Ik pak je bij je ballen en trek je naar me toe. Dan neem ik je eikel in mijn mond en begin hem te verwennen"

Ik merkte dat mijn pik echt hard begon te worden en begon hem met mijn niet-telefoonhand zachtjes te masseren. "Ik sta weer op en ga achterstevoren over je heen zitten, zodat ik met mijn mond jou kan verwennen. Voorzichtig draai ik rondjes met mijn tong rond jouw spleetje." De vrouw antwoordde "Ik wil dat je dieper in mij gaat, proef mij, en vertel me hoe ik smaak." Vergiste ik me of begon ze wat hijgerig te klinken? "Ok, ik ga met mijn tong heel diep in jou en proef heel gulzig. Je bent lekker zoet." De vrouw: "Ik trek je pik naar achteren zodat ik hem ook in mijn mond kan nemen, en begin hem te verwennen."

Ik merkte dat ik steeds meer opgewonden raakte. Deze fantasie moest niet te lang meer duren. "Ben jij al opgewonden", vroeg ik. "Wat denk je, hoor je me niet soppen", antwoordde ze. "Ik wil je", antwoordde ik. "Ik kom weer overeind en ga op je liggen. Heftig dring ik bij je binnen. Steeds harder stoot ik." "Jaaah", antwoordde de vrouw, "ga doooooorrrr." Ik masseerde me zelf steeds heftiger. Ik hoorde de vrouw hijgen. "HHHhhhhHHhh MMmmmmMMmmm". "Ik koooooooom", schreeuwden we samen uit. Toen was het even stil, en werd ik me bewust van de natte plek in bed.

"Oh wat was dat heerlijk", zei de vrouw. "Ik heb hier zo naar verlangd." "Waarom sloot je je telefoon dan af", vroeg ik. "Ik hou graag controle", antwoordde de vrouw. "Zullen we dit vaker doen", vroeg ik. "Bel mij niet, ik bel jou", antwoordde de vrouw. Toen hing ze op.

De volgende morgen toen ik naar mijn werk ging, kwam ik de buurvrouw tegen. "Dat was een heftige droom vanacht", zei ze. "Je lag helemaal te gillen." Ik voelde dat ik rood werd. Ik hoopte dat ze het niet merkte.

De volgende avond probeerde ik de vrouw uit de bus weer te bellen, maar er werd niet opgenomen en de voicemail was niet ingeschakeld.