woensdag 5 april 2006

Telefoonsex

Dit verhaal is een vervolg op de verhalen 'In de bus' (15 maart 2006) en 'Eindelijk lente' (17 maart 2006). Oorspronkelijke versie: 29 maart 2006.

De lente kwam snel en heftig. Ook 's nachts was het warm, en daar was ik nog niet aan gewend. Ik lag te woelen en te zweten en te denken aan de vrouw van laatst, toen ik met mijn collegatje op een terrasje zat te werken (zie vorig verhaal. Ik zag haar nog levendig voor me, haar blonde haar opgestoken, haar lippen uitdagend gestift, haar boezem goed zichtbaar door een strak truitje met een diepe dcollet, en kort rokje aan en daaronder ... geen slipje. Ik wist niet of ik nu van haar lag te zweten of van het zachte weer. Ik dacht aan mijn kaartje dat ik op het terras had achter gelaten. Zou ze het gezien hebben? Ik kreeg al een stijve van aan haar te denken.

Ineens gaat mijn mobiel af: een sms-je. "Bel mij niet, ik bel jou. Kus, de vrouw uit de bus". Ik bel toch terug, maar krijg haar voicemail. "Hoi, met . Ik ben er even niet. Spreek een bericht in na de piep tenzij je de man uit de bus bent." Ik sprak toch in: "Hoi, met Peter. Ik lig wakker van jou, heb het warm van jou, kan niet slapen van jou. Ik wil je. Bel me." Even later krijg ik een sms-je terug: "Stoutert". Verder niets. Ik help mezelf en ga maar slapen.

De volgende nacht lig ik weer wakker en denk aan de vrouw. Ineens weer een sms. "Bel mij niet, ik bel jou. Kus, de vrouw uit de bus". Ik bel toch terug en spreek in op haar voicemail. "Hoi, met Peter. Ik wou je even welterusten wensen. Ik ga lekker van jou dromen. Als je die droom wil horen moet je maar bellen." Er gebeurt niks. Als ik eindelijk in slaap val droom ik van haar. Een natte droom.

De volgende nacht ga ik niet meer liggen wachten. Ik val gauw in slaap. De volgende ochtend zie ik op mijn mobiel een sms-je van die nacht. "Als je me wilt spreken moet je je droom inspreken op mijn voicemail. Kus, de vrouw uit de bus." Komt vanavond wel, dacht ik, en ga naar mijn werk.

Die hele dag moet ik aan de vrouw uit de bus denken. Ik kom niet echt aan werken toe. Uiteindelijk besluit ik om mijn droom op haar voicemail in te spreken. Misschien kan ik me dan eindelijk weer concentreren. Ik neem mijn mobiel mee en ga op het toilet zitten. Ik bel en krijg weer de voicemail. Dan begin ik te vertellen.

"Ik loop in het park mijn hond uit te laten. Halverwege zie ik jou aankomen, met jouw hond. Je vraagt me of je mee mag lopen, want de honden spelen zo leuk met elkaar. Ik begin niet over de bus of het terras, want dat durf ik niet. Op een gegeven moment gaat mijn hond ergens het struikgewas in, via een klein paadje. Hij doet dat vaker, hij vindt dat leuk. Ik wil hem volgen en jij volgt ook.

Zou je dat wel doen, zeg ik, met een vreemde man de bosjes ingaan? Tenslotte ken je mij helemaal niet. Ja, maar ik vertrouw jou wel, zeg jij. Je ziet er niet uit als een psychopaat. Hoe zien die er dan uit, vraag ik? Volgens mij kunnen die heel aardig en intelligent overkomen, dat is juist het gevaarlijke. Ik hou wel van spanning, zeg jij. Dat vind ik wel opwindend. Bovendien, voeg je toe, hoe weet jij dat ik geen vrouwelijke psychopaat ben? Dat is waar, zeg ik.

We zwijgen even en lopen verder de bosjes in. Dan vraag ik: stel dat jij een psychopaat was, wat zou je dan nu doen? Dan zou ik je eerst verleiden, zeg jij, en gaat voor me staan. Ik zou je uitdagen om jezelf bloot te geven.

We zwijgen weer even. Warm he, zeg ik, en trek mijn jas uit. Mijn borsthaar krult boven mijn t-shirt uit. He, zeg jij, borsthaar. Dat vind ik opwindend. Heb jij veel? Ja, antwoord ik. Mag ik dat eens zien? Goed zeg ik, maar alleen als ik jouw borsthaar ook mag zien. Je lacht en trekt je t-shirt uit. Ik trek het mijne tegelijk ook uit. Daar staan we dan, met ontbloot bovenlijf. Ik zie jouw volle stevige borsten, je tepeltjes worden al hard. Zou je mijn borsthaar tegen jouw tepeltjes willen voelen? vraag ik. Je komt tegen me aan staan, en drukt je lijf tegen het mijne. Ik voel dat mijn knobbel in jouw kruis drukt. Ineens doe je een stap naar achteren. Denk erom, dat ik een psychopaat ben, lach je. Kom maar op zeg ik, wat zou je dan doen als psychopaat?"

Ineens duik je op mijn benen af en gooit me op de grond. Je gaat bovenop me zitten en houdt me klem met mijn knien. Je handen strelen mijn borsthaar en gaan omhoog naar mijn nek. Ze masseren mijn hals en sluiten zich lanzaam om mijn nek. Dan begin je te knijpen. Ik weet even niet meer wat ik met je moet. Ik krijg het steeds benauwder. Ineens laat je los en staat op.

Je trekt je broek uit en torent naakt boven mij uit. Ik blijf verslagen op de grond liggen. Dan ga je weer bovenop me zitten, maar nu andersom. Ik kijk tegen je rug aan. Jij probeert mijn broek uit te trekken, maar dat lukt niet helemaal. Dan sta je maar weer op, ik sta ook op en trek mijn broek weer omhoog. Weet je wel zeker, dat je geen psychopaat bent? vraag ik. Ik zou toch spelen dat ik wet een psychopaat was, antwoordt jij. Je komt tegen me aan staan en trekt mijn kruis tegen het jouwe. Mijn knobbel wordt steeds harder. Ik wil je.

Ineens doe je weer een stap naar achter. Doe je broek uit, commandeer je. Ik gehoorzaam. Ga op je rug liggen, commandeer je. Ik gehoorzaam. Mijn pik toent boven jij uit. Jij gaat op mijn knien boven me zitten en vingert jezelf. Ik wil je op mij trekken. Liggen blijven, commandeer je. Dan laat je jezelf langzaam over mijn pik zakken. Je handen steunen op mijn borst. Heel langzaam ga je op en neer. Je handen gaan weer naar mijn nek, terwijl je steeds harder op en neer danst op mijn pik. Je handen sluiten zich om mijn keel. Ik krijg het benauwd terwijl ik ook mijn pik steeds harder voel kloppen. Ik probeer te schreeuwen, maar dat lukt niet.

Dan wordt ik wakker. Op het hoogtepunt? Of juist voordat ik dood ging?

Dit was mijn droom. Ik hoop dat je er lekker op slaapt. Nu is het jouw beurt weer. Toedeloe."

Ik hing op en verliet het toilet weer. Ik had een rood hoofd van de opwinding. Op dat moment kwam een vrouwelijke collega langs, dezelfde met wie ik ook laatst op dat terras had gezeten. Ik hoopte dat ze het niet zag.

Ik kreeg van de vrouw uit de bus geen reactie meer. Toen ik de volgende avond probeerde te bellen, was het nummer afgesloten. En het werd niet meer aangesloten.

Was de droom voorbij?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten